Twee vuilnismannen stouwen de laadbak goed vol. Knopje indrukken, wachten: klaar. Zo. Alle volwassenen en kinderen zijn in de buik van de vuilniswagen beland. Daarbinnen blijken ze niet het enige te zijn dat is weggegooid. Tussen de rommel horen ze stemmen, sommige dingen willen spreken.
De Volle Vuilkar is een waanzinnige expeditie. Op de tast en soms schaterlachend onderzoeken de deelnemers wie ze zijn. De tekst is van Abdelkader Benali. Een citaat: ‘Om jou te zien moet ik mezelf zijn | Maar mezelf ben ik niet zonder jou.’
